Daha önce de pek çok kez yazdım, aile büyüklerimin çoğu hasta. Bu nedenle vaktimin çoğu, hastanelerde ve muayenehanelerde geçiyor. Geçtiğimiz 10 gün yine yoğunlukla böyle geçti. Tam artık isyan etmeye başladığımda, 2 gün arayla toprağa verdiğim iki eski arkadaşımın cenazeleri, hayatı ciddiye alarak değil, eğlenerek yaşamam gerektiğini hatırlattı bana. Her ikisi de kalp krizinden öldüler, hayatı çok ciddiye almışlardı. Birisi anne, diğeri babaydı. Arkalarında gözü yaşlı eşler ve çocuklar bırakarak gittiler. İyi eğitimli, başarılı hayatları olan insanlardı. Ailelerine iyi bir hayat vermek için canlarını dişlerine takmışlardı. Her ikisinin de kalbi yaşadıkları strese daha fazla dayanamamıştı. Biri “ben biraz uzanayım, içim bayılıyor sanki” diyerek ölüme yürümüştü, diğeri ise telefonda konuşurken fenalaşmış bulunduğu yere yıkılıvermişti. Yaşadıkları sürece sevgi dolu dostlardı, acı çekmeden ve sevdiklerine de çektirmeden bu dünyadan göçüp gittiler. Eşleri de arkadaşım olduğu için onları anlatan yazılar yazmak için izin istedim, her ikisi de “şimdilik yazma, belki bir süre sonra” dediler, ben de saygı duydum ve isimlerini bile yazmadım.
Hayatı ciddiye almamamı hatırlattınız bana dostlarım, ikiniz de nur içinde yatın.
Nis 3, 2010 |
5 comments
5 comments
Başın sağolsun ablacım.. Hayat hepimiz için çok kısa, o yüzden dediğin gibi çok ciddiye alarak yaşama lüksümüz yok aslında..
basiniz sag olsun. hayat cok kisa oldugu için degeri buyuktur.
Başınız sağolsun… Ben bir minicik kanaryanın ölümü dolayısıyla hatırlamıştım bu sözü; insan söz konusu olunca başka ne denebilir ki:
“Sevinçli olduğunuz zamanlarda gözlerinizi yüreğinizin derinliklerine çevirirseniz, size sevinç veren şey uğruna bir zamanlar nice kederlenmiş olduğunuzu görürsünüz. Kederli olduğunuz zamanlarda da yine yüreğinizin derinliklerine bakın, o zaman gerçekte, bir zamanlar sizi mutlu kılmış olan şeye ağlamakta olduğunuzu görürsünüz.”(Halil Cibran)
Bu dolunay ağır geçmiş sende oldukça. Başın sağolsun, kendine çok bak lütfen.
başınız sağolsun. daha yeni öğrendim.
bildiğiniz gibi ben de 1,5 aydır iki sevdiğim insanı arka arkaya kaybettim.
prenses için de başsağlığı dileğimi kabul ediniz.
lütfen eğlenerek geçirin hayatın kalanını, bu aralar ben de yapamıyorum ama yapanları destekliyorum.
sevgilerimle