İlginç zamanlardayız; gördüklerimiz, düşündüklerimiz, hissetiklerimiz, kokular, olaylar daha iyi bir dünyada yaşanabilmesi için değişilmesi ve dönüşülmesi gerektiğini hatırlatıyor. Güneşteki patlamalar, suskun volkanların hızla yeniden püskürmeye başlaması, peşpeşe depremler, seller, tornadolar hep uyarılar.
Her ihtimale karşı yazıp kayıt altına almak istedim;
Bütün dostlarımı seviyorum, iyi ki yollarımız kesişmiş, ola ki sizleri incitip kalbinizi kırdımsa affedin lütfen. Yıllar içinde kalbimi kırıp üzenleri de ben affediyorum. Hani olur da bir daha rastlaşmazsak diye bilin istedim.
Uzun yıllar önce karar vermiştim alışıldık usulde ağlaşılan ve hüzünlü bir şekilde bu dünyaya veda etmek istemediğime, New Orleans tarzı bir tören istediğimi söyler dururum hep.
Dostlarımın arkamdan ağlamalarını istemiyorum. Paylaştığımız güzel “an”ları hatırlasınlar istiyorum. Güzel bir hayat yaşadığımı, sevdiğim ve sevildiğim için çok mutlu olduğumu, “iyi ki” lerimin “keşke” lerimden çok daha fazla yer tuttuğunu, gurur duyduğum bir evlada sahip olduğum için hep şükrettiğimi, gerçekten kayda değer bir hayat yaşadığımı bilerek, beni coşkulu müzikler eşliğinde, mutlaka bir deniz kenarında, huzurla, neşeyle ve gerçekten kahkahalarla uğurlamalarını istiyorum.
Hepinize teşekkür ederim bana hayat yolculuğumda sevgilerinizle, maddi ve manevi bütün desteklerinizle, dostluklarınızla, sabrınızla eşlik ettiğiniz için. Sizleri de sevenler, destekleyenler ve sabırla yanınızda yürüyenler çok olsun.
Muhabbetle…
Bunu, bir yirmi yıl sonra tekrar konuşabilir miyiz?
(17 Mayıs 2044)
Ben cenazeleri, ağlamaları zaten hiç sevmedim. Bana uyar.
Var olduğun her gün, selamını, güzel özlü -çoğunluğu İngilizce- sözlerle yazdığın için, bazen nerede bu millet derken ilk sen orada olduğun için
ilkeli prensipli yazdığın ve yaşadığın için sağ ol Müge Ablam.
Bize bıraktığın çok düşünce var. Biz de burada hep kalmayacağız dünya yaşaması zor, keyfine bakması güzel bir yer. Ne ki, bizim gibi kafalar ağaca, ormana, hayvana, insana ah etmekten, el uzatmaktan pek rahat edemiyor.
İyi ki varsın iyi ki tanıştık.
Hürmetle, yürek dolusu sevgim ve saygımla.
Bundan başka dünyalar da var demişti Jack.
Bence de öyle. O dünyalarda görüşmek üzere.
Süleyman Sönmez
O güzel ağacın altında bir bahar sabahı oturacağız. Mis gibi kokusuyla bize eşlik eden yaseminler, kafamızda binbir hayaller. Dilerim ki daha coook coook uzun yıllar var olsun önümüzde birlikte. Seni çok seviyorum Muge abla. Dünyayı, hayatlarımızı her gün bir önceki günden daha güzel bir yere çeviriyor senin selamların. İyi ki benim manevi annemsin, dostumsun. Her daim birbirimizi gülerek, kalbimizde coşkuyla ve sevgiyle anmak en büyük hediye.
Ben de teşekkür ederim kendi adıma. Az, kısa bi dönemdi ama güzel zamanlar paylaştık. Görüşemiyoruz bu aralar maalesef. İyi ki dediğin her şeye kendi “iyi ki”mle katılıyorum.
Ben sizi çok sevdim ❤️ anaç ruhunuzu sevdim , hoş görünüzü sevdim , gülüşünüzü sevdim.iyi ki de tanıdım iyi ki seviyorum ❤️ en kısa zamanda görüşmek ümidiyle
İnsan olarak hiç birimiz bu hayata gönüllü gelmedik. Bize ayrılan süreyi hiç mızıkçılık yapmadan sonuna kadar yaşamak durumundayız. Seninle çalışma hayatımızın kısa bir süresinde aynı yerde bulunduk. Şimdi o dönemi düşündüğümde tek bir olumsuz anım bile yok. Hayatın sana neler verdiğini bilemem ama dediğin gibi sahip olduğun oğul diğer her şeyden daha kıymetli. Hayatın süresince ve sonu hakkında da her şeyin dilediğince olmasını dilerim.