Müge Çerman Hayata dair yaşanmışlıklar, anılar, öneriler, paylaşımlar

Değerli yazar Erdal Atabek’in bir yazısını hatırladım gazete başlıklarına bakarken. “Alışırsınız, uyuşursunuz tepki  vermemeye başlarsınız” diyordu Üstad. Yaşadığımız son 8 yıla bakınca neleri görmezden gelip, başımıza ne çoraplar örülmesine sebep olduğumuzu, yürek daralmasıyla fark ediyorum. Yine aynı yazısında der ki Atabek Hocam; “Korkmayın her yerde konuşun, konuyu siz açın; takside taksiciye konuşun, apartmanda kapıcıyla konuşun, sakallı gazete bayinizle konuşun, eve gelen gündelikçiye konuşun.”  Ben de her fırsatta, kulaktan dolma yanlış ve yanlı bilgilerle donatılmış insanlara rastladığımda, gücümün yettiği, dilimin döndüğü kadarıyla gerçekleri görmelerini sağlamaya çalışıyorum. Atatürk’e dil uzatıp, izlerini silmeyi başaramadılar ya, uzunca bir süredir “Büyük Şef” dönemini eleştiriyor gafiller. Neymiş efendim “, şeker karaborsaymış, karneyle ekmek yedirmiş, adaları vermiş, atak davranmamış, karlı çıkabilirmişiz halbuki”  bu kadar yüreksiz ve cahil olmayı nasıl başardıklarını çok merak ediyorum. İkinci Dünya savaşı sırasında Yunan komşularımızın açlıktan kırıldığı yıllar birçok ülke için kıtlık yıllarıydı. Genç Cumhuriyetimiz; bir yandan üzerinden çok kısa süre geçmiş bir büyük savaşın yaralarını sarmaya çalışıyor, bir yandan da kapı komşularını vuran bir savaşta taraf olmamaya çalışıyordu. O  günleri tek bir vatan evladı kaybetmeden atlatabildikse bunu “Büyük Şef” ve kabine arkadaşlarına borçlu olduğumuzu hatırlayalım. Lütfen sizler de yakın tarihimiz konusunda ileri geri konuşanlara belgelerle laflarını yutturun. Beyazıt Kütüphanesi’nde bütün kayıtlar halka açık, dileyen ulaşır, okur. İnternet bilgileri yönlendirilebilen  bilgiler, ama o günlere ait gazeteleri değiştirmek mümkün değil.