Bu sabah Çağan Irmak’ın yeni filmi “Dedemin İnsanları’nı izledim. Hissedeceklerinizi etkilememek adına fazla birşey yazmak istemiyorum. Filmin konusuna, fotograflarına, fragmanına internetten kolayca ulaşabilirsiniz.
Kökleriniz nereden olursa olsun bu filmi izleyin, özellikle benim gibi bir yanınız suyun öte tarafına aitse mutlaka izleyin. Muhteşem oyunculuklarla, tadı damağınızda kalacak görüntülerle bezenen bu filmle; suyun ayırdığı iki yakanın güzel insanlarına çektirilen acıların tanığı olun. Aynı dönemleri anlatan Dido Sotiriyu’nun “Benden Selam Söyle Anadolu’ya” adlı kitabını da okudunuzsa ne demek istediğimi daha iyi anlarsınız.
Hırstan gözü kararmış insan müsveddelerinin, politik oyunlarla birbirinden ayırdığı iki yakanın güzel insanlarını tanıyın. Kaybettirilmeye, yok edilmeye çalışılan sevgi, dostluk, arkadaşlık, komşuluk, kadir bilirlik, yardımseverlik gibi duyguların yeniden keşfedileceği bir yolculuğa çıkın.
Kirli amaçlar uğruna kardeşi kardeşe kırdıranları hatırlayın. Her parçası ayrı güzel bu topraklarda; huzur, dostluk ve sevgiyle yaşamayı öğrenmemiz gerek.
Dostluğun, sevginin, yardımlaşmanın daha çok yer alacağı bir dünya hayalinizden vazgeçmeyin, genlerinizde var biliyorsunuz, aynı topraklarda yıllarca keyifle yaşayan, komşusu açken yemek yiyemeyen, “olan var olmayan var” diyerek gösterişten kaçınan o güzel insanların, güzel atlara binip uzaklara gitmediklerini, içimizde bir yerlerde olduğunu hatırlayın ve hatırlatın.
Filmi izlerken sıkça duyacağınız “Üç şekerli insanlar” dan olun, hayata farklı yerlerden bakmayı deneyin. Topraklarını terketmek zorunda kalan, güzellikleri ardında bıraktığını düşünüp üzülenlere gülümseyerek dostluğunuzu vermeye çalışın.
Teşekkürler Çağan Irmak ve emeği geçen herkes, “Bizim İnsanlarımız” ı hatırlattığınız için, yine ağlarken güldürüp, gülerken ağlatabildiğiniz için.