Tanıyanlar bilir, çocukluğumdan beri deniz ürünü yemem, mayıs ayı sonunda aldığım bir kararla da vegan hayatı seçtim, bundan sonra zaten yiyemem. Bu kararım, İstanbul’un doğal kaynaklarının tüketilmesine, deniz ürünleri katliamlarına göz yumacağım anlamına gelmiyor. 4 yıl önce değerli dostlar Neva Kip ve Defne Koryürek sayesinde takip etmeye başladığım “İstanbul Lüfere Hasret Kalmasın” kampanyasıyla haberdar olduğum deniz ürünleri katliamlarına, yazarak ve daha fazla kişiye ulaşmasını sağlayacak şekilde duyuruları paylaşarak destek olmaya çabalıyorum. 
Bu yıl İstanbul’un Lüfer Bayramı , 18-19 Ekim tarihlerinde, Kuzguncuk’ta her biri diğerinden daha keyifli onlarca etkinlikle; (Defne Koryürek’in harika tanımlamasıyla) “balıkla, denizle ve İstanbul’la aşk tazelenerek” kutlanacak.
Değerli dost Defne Koryürek bu sabah çok güzel ve eğitici bir mektupla; “Nedir bu Lüfer Bayramı, neler oluyor İstanbul’un deniz ürünlerine, geçen 4 yılda neler olmuş” diye merak edenlere bilgiler aktarmış. Noktasına virgülüne dokunmadan mektubu paylaşıyorum ve hepinizi çoluk çocuk bu haftasonu İstanbul ile aşk tazelemeye davet ediyorum.
Lüfer Bayramı etkinlikleri programına BURAYA tıklayarak erişebilirsiniz.
Defne Koryürek’in mektubunu sindirerek okuyun ve paylaşın lütfen.
“sevgili dostlarım,
bu haftasonu Lüfer Bayramı’nı kutlayacağız. İstanbul’un Fikir Sahibi Damaklar’lı kısacık tarihinde 4. kez!
ilkini 2011’de, üstelik de açılışını su ürünleri halinin orta yerinde, kabzımallar ve gırgır reislerinin arasında, GTH Bakanı Eker’in katılımıyla yaptığımız ilk İstanbul’un Lüfer Bayramı aşırı avlanma sonucu yokolmanın eşiğine gelmiş bir balığa sahip çıkarken balıkla, denizle ve İstanbul’la aşk tazelemek gayesi taşıyordu.
malumunuz, İstanbul son 40 yılda aldığı göçler neticesinde 6 kat daha kalabalık bir nüfusu taşımak zorunda kalırken, yeni İstanbullular da şehri tanımaya fırsat bulamadan, onu özel yapan değerleri yaşamaya imkan bulamadan vahşi bir ekmek mücadelesine düştüler. böyle bir denklemde kaybettiklerimiz elbette sadece lüfer değil. ama bizim için de zaten lüfer sadece gıdaya ya da daha geniş bağlamda ekolojiye dair bir mücadelenin değil, kültürel eriyişimize uyanmanın ve coğrafyaya, o coğrafyanın tüm paydaşlarına sahip çıkarak yeniden İstanbullu olmanın sembolü oldu.
bu dört yıl içerisinde tertiplediğimiz her bir etkinlikte denizlerimiz, sucul hayat, İstanbul ve İstanbul’un coğrafyasını lüfer üzerinden farklı katmanlarda konuşmaya çalıştık. ama boy, en büyük kavganın verildiği yer oldu, bu 4 yıl boyunca.
hatırlayacaksınız: 2010 yılında kampanyalar başladığında üreme boyu 27-30 cm olan lüferin avlanma alt boyu 14 cm’di. 2012’de avlanma alt boyu 20 cm’e yükseltildi. şüphesiz bu önemli bir dönemeç oldu tarihimizde. bir aşama olsun kaydedildi, zira. kutladık da! ancak lüferin avlanma alt boyu, üreme boyundan aşağı olduğu sürece, yokolmasını engellemek mümkün değil. dolayısıyla bizler her fırsatta akademik toplantıların yanı sıra balıkçı forumları tertip ettik. konuyu ticari kaygıdan çıkartmaya, bilimsel bir bilginin ışığında sürdürülebilirlik mevzuuna dönüştürmeye çalıştık.
yetmedi; İstanbul’un fevkalade değerli bir liman, İstanbul Boğazı’nın emsalsiz bir biyolojik koridor olması sebebiyle, lüferde şekil bulan tüm tasalarımızı bölgesel bir mevzuu haline getirmek istedik.
2013 yılından itibaren İstanbul’un Lüfer Bayramı’na uluslararası bir hüvviyet kazandırma imkanımız oldu. Uluslararası Slow Food teşkilatı ile işbirliğinde bir Slow Fish İstanbul tertip ettik. 11 ülkeden 70 katılımcı ile Boğaziçi Üniversitesi Güney Kampüsü’den 4 gün boyunca 32 ayrı platformda paylaşıma sahne olan ilk Slow Fish İstanbul artık uluslararası takvimlerde yer alan ve iki yılda bir İstanbul’da gerçekleşecek bölgesel bir etkinlik.
umuyoruz ikincisini 2015 yılında Adalar ilçesi genelinde tertip ediyor olacağız. teması şimdiden belli: muhafaza!
denizlerimizi, sucul yaşamı ve coğrafyamıza dair sorumluluklarımızı konuşacağımız bu uluslararası toplantılara cevaben 2014 itibarı ile İstanbul’un Lüfer Bayramı’nı da daha yerel, daha yerli, daha Boğaziçili kılma arzusundayız.
niyetimizin ilk örneğini bu yıl Kuzguncuk’ta sergileme imkanı bulacağız. 18-19 Ekim tarihlerinde, yani yarından başlayarak, Sokak Bizim Derneği ile işbirliği içinde, Üsküdar Belediyesi, Kuzguncuklular Derneği, Kuzguncuk Bostanı, Anadoluhisarı Su Ürünleri Kooperatifi ve Profesyonel Balıkçılar Forumu ile birlikte gerçekleştireceğimiz etkinliğin detaylı programını www.fikirsahibidamaklar.org sayfamızda bulabilirsiniz.
ayrıca bu yıl İstanbul’un Lokantaları diye yepyeni bir bölümümüz var: İstanbul’un yeme içme işletmelerini Lüfer Bayramı’nda farklı bir menü ve farklı bir cümle ile katkıda bulunmaya davet ettik. çağrımıza ses verenler hergün biraz daha artıyor. http://goo.gl/hZcAKi link’inden ulaşabileceğiniz listeyi aralıklarla kontrol etmenizi öneririm.
şimdilik aktaracaklarim bu kadar. dilerim yarın ve Pazar günü Kuzguncuk’ta buluşalım. buluşalım ve beraberliğimizi kutlayalım, birlikte alacağımız yolları, kollayacağımız coğrafyamızı ve ortak geleceğimizi!
muhabbetle,
Defne Koryürek
Slow Food Fikir Sahibi Damaklar hareketi lideri
Slow Food International Councillor from Turkey
Geçtiğimiz aylarda sohbet sırasında “Kamboçya’ya açları doyurmaya gidiyorum” dediğinde şaşırmadım. Yemek yapmayı, sofra kurup konuk ağırlamayı bu kadar seven yardımsever birinin dünyanın diğer ucunda aşevi kurması bazılarına hayal gibi gelse de Aynebilim işe girişti ve hayat şartları olağanüstü zor bir coğrafyada açları doyurmaya başladı. Hayat şartlarının ne kadar zor olduğunu BURAYA tıklayarak okuyabilirsiniz. Okuyacağınız o yazı, Aynebilim’in de Aşevi kurmak için Kamboçya’ya gidiş kararını aldığı yazı. Ayda 5 dolar (yanlış okumadınız ayda beş dolar) ile geçinmek zorunda olan insanlara yemek pişiriyor oralarda.
